Ξημερώματα στο λιμάνι του Αστακού περιμένοντας το φέρι της γραμμής για ολιγόλεπτη στάση στην Σάμη Κεφαλλονιάς και από εκεί με συνολική διάρκεια ταξιδιού 2μισή + ώρες για λιμάνι του πίσω Αετού.Ο λόγος φυσικά γίνεται για το πανέμορφο νησί του Ιουνίου,την Ιθάκη.
Με την άφιξή μας στο λιμάνι ανηφορίζουμε τον μοναδικό δρόμο που υπάρχει ο οποίος καταλήγει σε διασταύρωση για το κέντρο του νησιού,το Βαθύ, ή από την άλλη πλευρά του νησιού προς Μονή Καθαρών,Φρίκες και άλλα πολλά γραφικά τοπία.Εμείς,αρχικά θα προσπεράσουμε το Βαθύ και θα πάμε προς την παραλία Σαρακήνικο.
Εδώ πιο πολύ έμοιαζε σαν λιμανάκι λόγω των πλεούμενων και αποφασίσαμε να προχωρήσουμε προς την οργανωμένη παραλία,το Φιλιατρό.
Η παραλία είναι με βότσαλο ενώ τα νερά είναι κρυστάλλινα. Υπάρχει ίσκιος από μερικά δέντρα αλλά και ομπρέλες από το beach bar που λειτουργεί.(!!!)Κόστος ξαπλώστρας 15ευρώ το σετ. Κάνοντας το πρώτο μας μπάνιο συνεχίσαμε στην νοτιοανατολική κορυφή του ομηρικού όρους Νήριτο, σε μια όμορφη γωνία, 600μ περίπου από την θάλασσα και σε απόσταση 15 χιλιομέτρων από το Βαθύ.
Η Ιερά Μονή Καθαρών είναι χτισμένη απέναντι από τον κόλπο του λιμανιού της Ιθάκης, έτσι που το καμπαναριό της φαίνεται από όλο το νότιο νησί.
Η θέα της Ιθάκης από το σημείο αυτό είναι απερίγραπτη. Φαίνεται όλο το νότιο τμήμα του νησιού, αλλά και η Κεφαλλονιά, από την άλλη μεριά. Μοιάζει σαν να πετάς με αεροπλάνο και βλέπεις από κάτω ολόκληρο το νησί.
Αφήνουμε πίσω την πανέμορφη και γραφική Μονή Καθαρών και κατευθυνόμαστε προς το ορεινό χωριό Ανωγή με προορισμό το επίνειο του Πλατειθριά,το ψαροχώρι Φρίκες.
Εδώ,τα ποδήλατα πήραν θέση και απολαύσαμε τον παραλιακό δρόμο μέχρι το ομορφότερο ίσως χωριό του νησιού,το Κιόνι.
Χτισμένο αμφιθεατρικά σε πλαγιά με κυπαρίσσια και ελιές,στενά πλακώστρα δρομάκια και σκαλοπάτια που καταλήγουν σε ένα κλειστό και γραφικό λιμανάκι.
Την παράσταση έκλεψαν φυσικά οι τρεις πετρόχτιστοι μύλοι,όπου φθάνει κανείς με πεζοπορία 2.5χλμ από το θέρετρο Κιόνι.
Μύλος στο γραφικό λιμάνι των Φρικών
Και εκεί που λέγαμε πως τα έχουμε δει όλα τα όμορφα,ανηφορίζουμε προς Εξωγή. Αυτό που λέει και το όνομά της,έξω από την γη,με θέα που κόβει την ανάσα,ακριβώς πάνω από τον αρχαιολογικό χώρο που βρίσκεται το παλάτι του Οδυσσέα.
Συνεχίζουμε προς την παραλία που δεν διαβάσαμε σε κανένα site ερχόμενοι στην Ιθάκη,την Λούτσα.
Αμμώδη παραλία με πεντακάθαρα και καταγάλανα νερά,διαθέτει καντίνα και πολλοί την συνδύαζαν με πεζοπορία ερχόμενοι από το Βαθύ.Ακριβώς πάνω από την παραλία υπάρχει στενό,κακοτράχηλο,ανηφορικό δρομάκι που οδηγεί στα ενετικά κανόνια.
Ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος λίγο παραπέρα οδηγεί στην παραλία Σχοίνος και ενώνεται μέσω μονοπατιού με την πιο φημισμένη παραλία Γιδάκι.
Και για το τέλος αφήσαμε το Βαθύ,με τα στενά σοκάκια,τα τουριστικά καταλύματα,τα εστιατόρια και οι υπηρεσίες τα συνθέτουν το κέντρο του νησιού αλλά και τον μώλο όπου βρίσκουν καταφύγιο αμέτρητα ιστιοπλοικά.
Λίγα(προσωπικά)λόγια...
-Η Ιθάκη είναι ένα νησί το οποίο θα πας να ηρεμήσεις,να χαλαρώσεις,να χορτάσει το μάτι σου φυσική και άγρια ομορφιά αλλά θα μπορέσεις να συνδυάσεις την πεζοπορία με τα μονοπάτια, την ποδηλασία με την χαμηλή κίνηση των οχημάτων και αμέτρητες άλλες δραστηριότητες επί πληρωμή που προσφέρονται όπως κανό,σκι κτλ.
-Η προσωπική αναζήτηση πριν την άφιξη σε διάφορα site για τα πολυφημισμένα μέρη δεν συγκρινόταν με τα λιγότερα δημοφιλή ή αυτά που μπορείς να ανακαλύψεις μόνος σου στο νησί.Όπως για παράδειγμα δεν υπάρχει μόνο στο Φιλιατρό οργανωμένη παραλία αλλά και στην Λούτσα,στο Κιόνι,στον Μπροστά Αετό(μεταξύ Βαθύ και Μονή Καθαρών),και στο Γιδάκι.
-Υπάρχουν αρκετές λιγότερο φημισμένες παραλίες που "αχνοφαίνονται" από το δρόμο όπως αυτή της Τσιτσιμίδας ή οι Πλακούτσες οι οποίες πρέπει να διασχίσεις μονοπάτια για να φθάσεις εκεί.Όπως και το Γιδάκι δεν έχει πρόσβαση μόνο με κρουαζιέρα επί πληρωμή,υπάρχει και η επιλογή της πεζοπορίας.
-Η στάθμευση είναι ένα θεματάκι λόγω στενού οδοστρώματος.
-Σε όλες τις παραλίες είναι προτιμότερο τα κλειστά παπούτσια θαλάσσης παρά οι σαγιονάρες,τα βότσαλα είναι αρκετά κοφτερά σε μερικές παραλίες.
-Το νησί είναι γεμάτο από γραφικότατα παραθαλλάσια εκκλησάκια και υπάρχουν αρκετοί αρχαιολογικοί χώροι και μουσεία όπως το παλάτι του Οδυσσέα,η αρχαιολογική Συλλογή στο χωριό Σταυρό,η σχολή του Ομήρου στο μονοπάτι προς την Εξωγή,το λαογραφικό μουσείο στο Βαθύ κτλ.
-Το free camping "παίζει" στο νησί.
-Νερό για να ξεπλυθείς δεν υπάρχει μόνο στο Φιλιατρό.
-Ένα άλλο παράξενο που αντικρίσαμε είναι ότι υπάρχουν παντού σφήκες.
-Στα ποδηλατικά νέα,αν είσαι πολύ αρχάριος μπορείς να νοικιάσεις και ηλεκτρικό ποδήλατο για την περιήγησή σου στο νησί,οι κλίσεις σε μερικά σημεία του νησιού θυμίζουν Κεφαλλονιά.
Εν κατακλείδι,είναι ένα μικρό μαγικό νησί,με απίστευτη ιστορία και φαντασμαγορική φύση,με πολλά μονοπάτια αλλά και ονειρεμένες δαντελωτές παραλίες.Αξίζει μια επίσκεψη στο νησί για να καταλάβει κανείς τι σημαίνει φυσική ομορφιά.
