ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ -->ΠΟΡΟΣ-ΡΑΤΖΑΚΛΙ-ΚΑΤΕΛΕΙΟΣ

Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς την εμπειρία του όταν επισκέπτεται το ορεινότερο και μεγαλύτερο νησί του Ιονίου. Ο λόγος γίνεται για την Κεφαλλονιά η οποία σίγουρα είναι μια ποδηλατική οδύσσεια εξαιτίας της ιδιομορφίας του εδάφους της.
Ας τα πάρουμε από την αρχή..

Ξημερώματα στο λιμάνι Κυλλήνης με αρκετό κόσμο από τουριστικά λεωφορεία,οχήματα και επιβάτες οι οποίοι περίμεναν υπομονετικά την σειρά τους για επιβίβαση στο πλοίο της γραμμής με ώρα αναχώρησης 7:15 και άφιξη στο λιμάνι του Πόρου 8:45.

Το παρεάκι μου,αν και πρωτάρης στην ποδηλασία,με δανεικό ποδήλατο κατάφερε πολλά και με εξέπληξε ευχάριστα. 

Με την άφιξή μας στο λιμάνι του Πόρου αφήσαμε τον όχλο των αυτοκινήτων να προηγηθούν και ξεκινήσαμε ήρεμα και χαλαρά για την παραθαλάσσια διαδρομή μέχρι την Σκάλα.Η διαδρομή είχε πολύ απότομα σκαμπανεβάσματα αλλά η θέα του γαλάζιου και η σχεδόν μηδαμινή κίνηση από οχήματα μας άφησε ξέγνοιαστους να συζητάμε και να παρατηρούμε.
Στα πρώτα 10 χιλιόμετρα προσπεράσαμε ένα από τα πιο οργανωμένα και δημοφιλή θέρετρα στο νοτιότερο άκρο της Κεφαλλονιάς,την Σκάλα.
Οι ενδιάμεσες στάσεις του ενός λεπτού ήταν απαραίτητες για φωτογραφίες και για πληροφορίες.

Τα επόμενα 4χλμ έχουν προορισμό το χωριό Ρατζακλί  με δυνατές ανηφόρες αλλά οι μεγαλύτερες που αντικρίσαμε ήταν αυτές μεταξύ του  Κατελειού-Μαυράτα.Σε αυτό το σημείο αποφασίσαμε να ανακαλύψουμε τις περιοχές που είχαμε προσπεράσει από το διασχίσουμε τα υπόλοιπα χωριά μέχρι το Αργοστόλι.

Η επιστροφή στον Κατελειό..

Το χωριό χωρίζεται στον Άνω Κατελειό όπου βρίσκονται οι κατοικίες των μόνιμων κατοίκων και στον Κάτω Κατελειό, που είναι η περιοχή με τα περισσότερα τουριστικά καταλύματα.Μας άρεσε γιατί ήταν ήσυχο και γαλήνιο μέρος,ιδανικό για απόλυτη χαλάρωση για ένα καφέ δίπλα στην θάλασσα.

Στον ίδιο επαρχιακό δρόμο,η παραλία "Καμίνια",λίγο πριν το χωριό Ρατζακλί,ο δρόμος για την παραλία αν και αρκετά κατηφορικός ήταν ότι έπρεπε για το πρώτο μας μπάνιο.

Στο 33οχλμ της διαδρομής  ξαναβρεθήκαμε στην Σκάλα.Το θέρετρο έχει χαρακτηριστικό την πολύ μεγάλη παραλία της με την άμμο και το βοτσαλάκι και το πευκοδάσος στο πίσω μέρος της, το οποίο χωρίζει τη στεριά από τη θάλασσα.

Το κέντρο είναι πλακόστρωτο με τουριστικά μαγαζιά και ταβέρνες.Σε ελάχιστα μέτρα υπάρχει η πλατεία και ακριβώς από κάτω παραλιακές καφετέριες  με ξαπλώστρες.Εδώ είναι το δεύτερό μας μπάνιο στα καταγάλανα νερά της Σκάλας.

Λίγο πιο έξω υπάρχει και ο αρχαιολογικός ναός της Σκάλας δίπλα ακριβώς από τον Αγ.Γεώργιο.

Στο λιμάνι του Πόρου φθάσαμε έπειτα από 44χλμ περίπου αντικρίζοντας παντού παραλίες όπως αυτή του Λιμένα και του Κάτω Λαγάδι.

Αφού κάναμε μια περιπλάνηση στον Πόρο καταλήξαμε σε μια παραδοσιακή ταβέρνα για την αναπλήρωση ενέργειας.Μετά την παγωμένη μπύρα ακριβώς πίσω από το λιμάνι περπατήσαμε για τα απαραίτητα αναμνηστικά δώρα.

Το τρίο και τελευταίο μας μπάνιο έγινε στο τέρμα του Πόρου λίγο πριν απολαύσουμε το τελευταίο μας καφεδάκι περιμένοντας το πλοίο.

Το παρεάκι μου,αν και ποδηλατικά ήταν πρωτάρης,κατάφερε να μαζέψει 850μ. θετικά υψομετρικά σε 55χλμ.Τα συγχαρητήριά μου!!

Την διαδρομή θα την δείτε εδώ.

Συνέχεια Ανάγνωσης

ΕΚΔΡΟΜΗ ΦΟΛΟΗ-ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ

 "ΑΝ ΔΕΝ ΈΧΕΙΣ ΔΕΙ ΠΑΙΔΙΆ ΔΗΜΟΤΙΚΟΎ ΝΑ ΞΕΚΙΝΆΝΕ ΕΚΔΡΟΜΉ,ΔΕΝ ΞΈΡΕΙΣ ΤΙ ΠΆΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΈΝΟ ΠΡΌΣΩΠΟ".

Μαζεμένοι όλοι περιμέναμε την επιβίβαση κάνοντας πηγαδάκια και πειράζοντας ο ένας τον άλλον με γέλια και ξεφωνητά όσο διαρκούσε η ευχάριστη αναμονή για να μπούμε στα πούλμαν.Τα χαχανίσματα,το βουητό και η λαχτάρα της εκδρομής έγινε τόσο συναρπαστικό όσο και το ταξιδάκι μας.Ένα ταξιδάκι με άλλες εικόνες,με μια νότα ξεγνοιασιάς,ελευθερίας χωρίς διάβασμα και μάθημα.Τα πούλμαν στην σειρά μάζευαν χιλιόμετρα,οι εικόνες των κτιρίων γρήγορα αντικαταστάθηκαν με δέντρα,πράσινο,λιβάδια και γκρεμούς,ανηφορίζοντας για την πρώτη μας στάση σε υψόμετρο 620μ.,εκεί όπου δεσπόζει το LALAS VILLAGE.

 Η πανοραμική θέα έως την Ζάκυνθο,το έμπειρο και φιλόξενο προσωπικό,ο περιποιημένος εξωτερικός χώρος του συγκροτήματος με την πισίνα και την παιδική χαρά για όλους τους μικρούς φίλους ήταν μια ευχάριστη έκπληξη πριν την άφιξή μας στο δάσος της Φολοής.

Ήταν μια τεράστια ευκαιρία να βρεθούμε κοντά στην φύση και να απολαύσουμε πανέμορφα τοπία σε ένα σύντομο περίπατο στο δάσος.Αφού περπατήσαμε και κάναμε πικ-νικ στην Κάπελη(πυκνό δάσος) όπως την ονομάζουν οι ντόπιοι με τις πανύψηλες κορυφές που έμοιαζαν να συνομιλούν με τον ήλιο,γεμάτοι θετική ενέργεια και ηρεμία συνεχίσαμε προς Αρχαία Ολυμπία.

Εκεί είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε το παγωτό μας,να πάρουμε τα ενθύμια μας,να περιηγηθούμε στην τοπική αγορά και με γεμάτη καρδιά να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής.

Συνέχεια Ανάγνωσης

4ος ΔΡΟΜΟΣ ΕΚΕΧΕΙΡΙΑΣ

Ούτε 100, ούτε 200 αλλά 550 δρομείς διέσχισαν 13 χωριά της ημιορεινής Ηλείας για να μεταφέρουν το μήνυμα της Εκεχειρίας.Την Κυριακή 5 Μαΐου με ώρα έναρξης 6 τα ξημερώματα οι δρομείς με έναρξη την Αρχαία Ήλιδα,με εναλλασσόμενες καιρικές συνθήκες,περπατώντας 50 χιλιόμετρα συνολικής διάρκειας 10 ωρών τερμάτισαν στην Αρχαία Ολυμπία.

 

 

 

Τα 13 χωριά (Δάφνη, Κεραμιδιά, Δαφνιώτισσα, Περιστέρι, Χειμαδιό, Σόπι, Καράτουλα, Μαγούλα, Λατζόι, Καράτουλα, Μαγούλα, Ηράκλεια, Πουρνάρι, Πελόπιο, Πλάτανος) ήταν ενδιάμεσοι σταθμοί ολιγόλεπτης ξεκούρασης στους οποίους ντόπιοι άνθρωποι με την ζεστασία τους,το χαμόγελό τους και την φιλοξενία τους πρόσφεραν τοπικά εδέσματα κάθε λογής.

Αν και οι καιρικές συνθήκες ποίκιλλαν,στο 30ο χλμ της διαδρομής(από το χειμαδιό στο Σόπι) η βροχή έκανε την εμφάνιση της χωρίς όμως να επηρεάσει τους τολμηρούς δρομείς.Στο τερματισμό οι κάτοικοι της Αρχαίας Ολυμπίας,και όχι μόνο,χειροκροτούσαν το πλήθος των δρομέων που πλημμύρισαν τον πεζόδρομο και στην συνέχεια ακολούθησε απονομή αναμνηστικών μεταλλίων και πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Να σημειωθεί ότι ο Δρόμος της Εκεχειρίας δεν έχει αγωνιστικό χαρακτήρα και βραβεύθηκαν με μοναδικά αριθμημένα μετάλλια όλοι όσοι ολοκλήρωσαν με επιτυχία ολόκληρη την διαδρομή των 50 χλμ. Γιατί σημασία δεν έχει μόνο η διαδρομή -όπως και η εκεχειρία για να φτάσεις στην ειρήνη- αλλά και η ολοκλήρωσή της.

Η διαδρομή εδώ

Συνέχεια Ανάγνωσης